DZIECKO

Bycie dzieckiem jest niełatwe. Kłótnie z rówieśnikami, kolejne kartkówki, awantury z rodzicami – wszystko to bywa przyczyną stresu. Jak pomóc nastolatkowi w radzeniu sobie ze stresem? Czy możemy jakoś wspomóc nasze dziecko, by było bardziej odporne psychicznie? Zdecydowanie tak. Będzie to jednak wymagało nieco pracy.

Pokaż, że może na Ciebie liczyć
Przede wszystkim warto zapewnić dziecko, że ma w nas wsparcie. Niech wie, że może się do nas zwrócić z każdym problemem. Rozmowa jest tu kluczowa. Dlatego zadbajmy o przestrzeń i czas na nią. Okażmy zrozumienie problemów naszego dziecka. Niech wie, że nie ma kłopotów nie do rozwiązania, że nie jest samo. I że wspólnymi siłami można przejść przez każde trudności.

Sen
Kiedy jesteśmy niewyspani łatwiej nam popełnić błędy, trudniej się skupić i szybciej się denerwujemy, dlatego warto wspomóc nasze dziecko w tym aspekcie. Niech regularnie kładzie się o tej samej porze i o ile to możliwe, wstaje o podobnej. Warto, by na kilka godzin przed snem nie korzystało z telefonu komórkowego, który emituje niebieskie światło. Może to powodować trudności z zaśnięciem.

Jedzenie
Sposób odżywiania również ma znaczący wpływ na to, jak nasze dziecko reaguje na stres. Dlatego warto zwrócić uwagę na ten aspekt. Niech je, na ile to możliwe, różnorodnie. Kolorowo i smacznie. Spośród dostępnych warzyw i owoców warto wybrać te, które nasze dziecko lubi. Można też czasami wprowadzać smaki, które nie do końca mu odpowiadają. Pamiętajmy też o właściwym nawodnieniu, w tym pomoże Muszynianka.

Sport
Długotrwały stres źle wpływa na zdrowie, obniża naszą odporność. Dlatego tak ważne jest, by nastolatek mógł w jakiś sposób się zrestartować i pozbyć uczucia spięcia. Może to zrobić za pomocą regularnej aktywności fizycznej, nieistotne, czy będzie to gra zespołowa, jazda na rowerze czy na rolkach. Wszystko to poprawi nie tylko kondycję naszego dziecka, ale i poziom funkcjonowania układu odpornościowego, jak również wytworzy endorfiny, odpowiedzialne za poczucie szczęścia. W ten sposób sport nie tylko rozluźni dziecko, ale i poprawi jego samopoczucie. Może to być także świetny pomysł na wspólne spędzanie czasu.

Spotkania z rówieśnikami i relaks
Warto zadbać, aby dziecko pośród zajęć dodatkowych związanych ze szkołą, miało też czas na relaks. Dbanie o lepszą przyszłość jest ważne, ale zagranie w grę komputerową od czasu do czasu mu nie zaszkodzi. Z kolei spotkania z rówieśnikami pozytywnie przyczynią się do rozładowania stresu.

Zdenerwowanie na pewno nie pomoże, a może jedynie pogorszyć sprawę. Obietnice także mają swoje granice. Skuteczne ukrywanie znienawidzonych warzyw również nie będzie się ciągnęło w nieskończoność. Mamy zwykle bardzo się przejmują, kiedy ich pociechy wybrzydzają przy jedzeniu, a często w ogóle nie chcą jeść. Jednak statystyki pokazują, że to problem około 20% rodziców trzylatków i 40% czterolatków – nie jesteś więc sama!

Wszystko zaczyna się od mamy! 

Naukowcy z Monell Chemical Senses Center w Filadelfii dowiedli, że kobiety, które spożywały w ciąży dużo warzyw, owoców czy ryb, mają później o wiele łatwiej. Smaki spożywanych potraw przenikają do płynu owodniowego, a co za tym idzie – dziecko już w łonie matki poznaje świat różnorodnych potraw, dzięki czemu powoli oswaja się ze smakami i chętniej je jada. To samo dzieje się, kiedy mama karmi dziecko piersią – smak potraw przenika do mleka matki, dzięki czemu dziecko przyzwyczaja się do jedzenia już od pierwszych dni życia!

Czy dziecko się nie zagłodzi?

Każde dziecko rozwija się w indywidualnym tempie, stąd każdy organizm potrzebuje czego innego
i w różnych ilościach. Pozwól dziecku wybrać, co chce, a czego nie chce jeść. Nie wmuszaj w niego jedzenia na siłę. Oczywiście nie może w ogóle zaprzestać spożywania posiłków, ale niech zadecyduje, co mu smakuje i co dzisiaj zje na obiad. Rodzice zwykle mają błędne pojęcie
o zapotrzebowaniu dziecka na jedzenie, a to jego organizm wie najlepiej, kiedy jest syty, a kiedy jeszcze głodny. Kolejny powód wydaje się oczywisty: dziecko ma mniejszy żołądek niż człowiek dorosły, więc mniej pomieści. Dwuletnie dziecko doskonale wie, że tym, co robi, zwraca na siebie naszą uwagę. Jeśli będziemy zmuszali je do jedzenia niedobrej pietruszki, tym bardziej będzie protestować!

Jak sobie radzić?

• Jedzenie to produkt, który musimy dobrze zareklamować. Wielu rodziców dwoi się
  i troi, by nadać mu atrakcyjnego wyglądu. Kanapki-zwierzaki, a może jarzynowa ciuchcia? Wszystkie pomysły są na wagę złota, a jak już raz pierworodny przekona się do rzodkiewki – wkrótce przestanie zwracać uwagę na kształt jedzenia.
• Zastanówmy się, jak często nasze dziecko je posiłki i czy nie podjada pomiędzy posiłkami. Wystarczą trzy solidne posiłki dziennie (plus podwieczorek) – wtedy chęć do jedzenia powinna przyjść sama. Ważny jest również fakt, czy dziecko zbyt często nie sięga po słodycze.
• Nie podawajmy produktów, których dziecko zdecydowanie nie lubi. Nie wzbudzimy tym jego zaufania, a jeszcze bardziej zacznie marudzić.
• Szanujmy potrzeby i przyzwyczajenia dziecka. Woli ziemniaki od ryżu? Żaden problem! Bądźmy elastyczni i pokażmy, że szanujemy wybory malca.
• Przede wszystkim zachowajmy spokój. Jeśli nasze dziecko zakrywa twarz rękami albo wypluwa jedzenie – cierpliwości! Nie tym, to innym razem. Nie zniechęcajmy się zbyt szybko, jeśli jakiejś rzeczy nie miało jeszcze okazji próbować. Denerwując się, jedynie pogarszamy sytuację.